Rozdział 18 - Sadyzm Götha
Aus PemperWiki
Obóz koncentracyjny w Płaszowie ma zostać powiększony. W trakcie prac przy przebudowie elektryk Natan Bernard i jego 15-letni pomocnik Wnuczek pod nadzorem strażnika SS oglądają egzekucję 50 Żydów i Żydówek.
„ Każdy, kto będzie się kochał, przeżyje “
– Amon Göth
Inhaltsverzeichnis |
Mordercze akcje
Pewnego razu Zdrojewski, Hujar, Grün oraz Göth doprowadzają grupę nagich Żydów do miejsca egzekucji. Ludzie drżą z zimna. W tym momencie Göth wpada na diabelski pomysł. Zamierza urządzić wyjątkowe przedstawienie dla swoich ludzi. Göth zwraca się do skazańców: "Każdy, kto będzie się kochał, przeżyje". W ten sposób zachęca ludzi w obliczu śmierci do tego, aby uprawiali seks. Przez kilka minut oprawcy przyglądają się temu diabelskiemu spektaklowi, a następnie wszyscy zaczynają strzelać do kłębiących się ciał. Tak, jak po każdym zabójstwie, mordercy są nakręceni. Zwyczajowo Göth zaprasza ich do siebie, gdzie wszyscy upijają się do nieprzytomności i planują następną "akcję". Dopiero dwadzieścia lat później Natan Bernard opowie izraelskiej policji o tym wydarzeniu. Ta "godzinka miłości" nie był jednorazowym przypadkiem. 36-letni elektryk Jakub Kornhauser jest naocznym świadkiem masowej egzekucji ok. 30 młodych kobiet, więźniarek Montelupich. Pracując przy wieżyczkach strażniczych widzi, jak Zdrojewski, Hujar i Schreiber zmuszają nagie kobiety, aby rozkładały przed nimi nogi. Przerażone kobiety bronią się jak tylko mogą. Po chwili do grupy dołączają Göth, John i jeszcze jeden oficer SS. Göth rozkazuje kobietom położyć się w szeregu na brzuchu. Potem mordercy wyciągają pistolety....
Ostatni pocałunek
Dyrektora wspólnoty szewców pracujących dla SS w Płaszowie, Scharführer SS Emil Hengenius łączy pewien rodzaj przyjaźni z żydowskim więźniem o nazwisku Jakub Bossak. Hengenius jest jednym z tych, którzy w stosunku do więźniów zachowują się "po ludzku i przyzwoicie". Henegenius i Bossak są świadkami egzekucji księdza w sutannie, pracownika kolei w mundurze i ok. 30-letniej matki z dwuletnim synem. Wśród członków plutonu egzekucyjnego są Franz Grün i Arvid Janetz. Nagle Grün podchodzi do kobiety i mówi do niej: "Pocałuj synka po raz ostatni". "Przerażona kobieta zaczyna całować swoje dziecko. Nagle Grün wyrywa jej synka z ramion, bierze go za nóżki i z całej siły uderza jego głową o kamień. Potem wrzuca dziecko do wykopanego dołu. Grün nie sprawdza, czy dziecko przeżyło, lecz obraca się do matki i zabija ją." [1]
Późne wspomnienia
To, co wydarzył się później Jakub Bossak (...) pamięta jak przez mgłę: pozostali skazańcy muszą się rozebrać i położyć na dnie wykopanego dołu. Następnie Janetz zaczyna strzelać z karabinu do leżących postaci. Potem staje nad nagimi zwłokami i zaczyna obgryzać paznokcie. (...) Bossak ma tylko jeden obraz przed oczyma: zabicie chłopczyka przez Franza Grüna. (...)[2]
Przypisy
- ↑ Cytat według: Johannes Sachslehner, Der Tod ist ein Meister aus Wien, Wien-Graz-Klagenfurt 2008, s. 263.
- ↑ Tamże s. 26.
1: Göths Kindheit • 2: Göth im rechtsradikalen Milieu • 3: Geschäfte mit dem Vater • 4: Im inneren Kreis der Mörder • 5: Einsatz Göths in Krakau • 6: Göth als Kommandant • 7: Göths Regiment in Plaszow • 8: Der Profiteur • 9: Unberechenbarkeit Göths • 10: Ruth Kalder • 11: Sex und Liebe • 12: Göth, Schindler und die Emalia • 13: Das Attentat • 14: Das Polenlager • 15: Selektion ins Vernichtungslager • 16: Massenexekutionen • 17: Mietek Pempers rettende Idee • 18: Sadismus Göths • 19: Die Liquidierung von Julag I • 20: Geburtstag und Feiertage • 21: KZ Plaszow • 22: Trügerischer Gesundheitsappell • 23: Göth distanziert sich vom NS-Regime • 24: Göths Mordplan für Wilek Chilowicz • 25: Die Entstehung von "Schindlers Liste" • 26: Verhaftung und SS-Gericht • 27: Prozess und Hinrichtung
