Rozdział 1 - Dom rodzinny i dzieciństwo Amona Leopolda GöthaRozdział

Aus PemperWiki

Wechseln zu: Navigation, Suche
Nächstes Kapitel lesen ->
Ręcznie napisany życiorys Amona Götha]
Ręcznie napisany życiorys Amona Götha]

Inhaltsverzeichnis

Zdrobnienie imienia „Mony”

11 grudnia 1908 r. w rodzinnym domu w wiedeńskiej dzielnicy Gumpendorf przychodzi na świat Amon Leopold Göth. Zgodnie z rodzinną tradycją chłopiec otrzymuje imię Amon. Imię to wywodzi się od egipskiego boga Amona, „poruszyciela wszystkiego”, czczonego przez Egipcjan jako boga płodności i gwiazd, który dał ludziom i zwierzętom życie i stał się głównym bóstwem starożytnego Egiptu. Aby odróżnić młodego Amona od ojca, ojca chrzestnego i dziadka, którzy także mają na imię Amon, rodzice decydują się nadać mu drugie imię: Leopold. Tydzień po narodzinach Amon Göth zostaje ochrzczony w kościele parafialnym w Gumpendorf.

Rodzice i dziadkowie

Amon Franz, ojciec Amona Götha
Amon Franz, ojciec Amona Götha

Rodzice Amona, Amon Franz i Bertha Göth ur. Schwendt, pochodzą z ubogich rodzin. Małżeństwem są dopiero od lutego 1908 r. Ojciec Amon Franz, urodzony 4 maja 1880 r. w Hernals jest synem kelnera Amona Götha i Marii Göth ur. Rokos. Matka Bertha Göth, urodzona 21 lipca 1877 r., jest córką stolarza z Gumpendorf Leopolda Schwendta i Anny Schendt ur. Fröhsl. Amon Göth jest „podróżnikiem” i pochodzi z licznej rodziny: ma aż ośmioro rodzeństwa. Jego ciotka, Käthe, siostra ojca, troszczy się o młodego Amona, którego wszyscy uwielbiają i na którego wszyscy wołają „Mony”. Mimo, iż rodzice nie poświęcają mu wiele czasu Amon nawiązuje głęboką więź z rodzicami.

Firma rodzinna

Mapa Austrii z 1945 r.
Mapa Austrii z 1945 r.

W 1916 r. rodzina Göth zakłada „Sklep z książkami i dziełami sztuki” („Buch- und Kunsthandel”), który z sukcesem prowadzi matka Bertha. Ojciec Amon Franz otrzymuje koncesję na „obwoźną sprzedaż książek” i często wyjeżdża w podróże po Europie, a nawet do Stanów Zjednoczonych. Podczas wojny sprzedaje książki o tematyce religijnej i patriotycznej, obrazki świętych, widokówki i akcesoria papiernicze. W październiku 1916 r. Amon Franz Göth otrzymuje koncesję na „hurtową sprzedaż towarów mieszanych”.[1] Ojciec Amona Götha jest prawdziwym dżentelmenem i światowym człowiekiem: „włada perfekcyjnie językiem angielskim i wyróżnia się wyjątkowo wyszukanym obyciem. Te umiejętności i ten styl przekazuje swojemu synowi”.[2] Rodzina Göth jest dobrze usytuowaną rodziną mieszczańską. Ma służącą, a na początku lat 20tych XX w. kupuje nawet własny samochód. Ten zakup staje się niesamowitym przeżyciem dla Monyego.

I wojna światowa

Lazaret, Archiwum Federalne w Koblencji
Lazaret, Archiwum Federalne w Koblencji

I wojna światowa jest dla rodziny Göth dalekim wydarzeniem. Ojcu Amonowi Franzowi udaje się uniknąć wcielenia do armii. Mony chodzi do prywatnej szkoły katolickiej, ponieważ rodzice chcą mu przekazać wartości, które stały się wyznacznikiem ich życia: zaufanie do Boga, pracowitość, przyzwoitość i posłuszność wobec prawa. Pewnego dnia ich ukochany syn ma przejąć firmę, która tyle dla nich znaczy. Jednak młody Amon pośrednio doświadcza okropieństw wojny. Po wybuchu wojny niedaleko nowego domu rodziny Göth zostaje utworzony lazaret. Codziennie przyjeżdżają do niego karetki z rannymi z bitew nad Izonzo: „widok okaleczonych, półżywych żołnierzy, mężczyzn bez rąk i nóg w krwawych opatrunkach staje się jego doświadczeniem wojennym”.[3]

Kształtowanie osobowości Amona

Szkoła Amona Götha
Szkoła Amona Götha

W doświadczeń I wojny światowej znika iluzoryczne wyobrażenie o heroicznej wojnie i pojawia się bolesne uczucie klęski i upadku, którego doświadcza także mieszczański świat rodziny Göth. W momencie upadku monarchii i proklamacji Republiki Niemieckiej Austrii Mony ma dopiero 10 lat. Już niebawem doświadcza złości na nową republikę i tęsknoty za większą ojczyzną, za Niemcami. Jednak nadal istnieje w ramach katolickiej rodziny. 29 maja 1919 r., w święto Wniebowstąpienia, Mony otrzymuje w katedrze św. Szczepana sakrament bierzmowania.


Plik wideo: Wywiad z Moniką Hertwig

Einzelnachweise

  1. Johannes Sachslehner, Der Tod ist ein Meister aus Wien; Wien-Graz-Klagenfurt 2008, s.16.
  2. Tamże, s. 18.
  3. Johannes Sachslehner, Der Tod ist ein Meister aus Wien; Wien-Graz-Klagenfurt 2008, s.19.
Persönliche Werkzeuge